Wij wonen in een drassig gebied dat vanouds gebruikt werd voor landbouw. Pas nu de woningnood oploopt, breidt de stad zich ook hier uit. De bodem protesteert heftig, loopt vol met water en heeft al menig laars buitgemaakt. Hierover schreef ik een kort verhaal, het is gepubliceerd door de Optimist.
Categorie: Uncategorized
Net zo gezellig
‘Dan zijn hun met z’n drieën, dat is net zo gezellig.’ Y. zit aan de eettafel met twee buurmeisjes. Ze stapelen de kaas, de boter en de jam op elkaar; alle drie moeten ze naar de koelkast. ‘Dat is heel zwaar voor de kaas, hè.’ Ik luister ze graag af, de kleuters. Ze gaan spontane…
Gewoon boos
Ik ben een boos T-shirt. Kijk maar naar de opdruk: een bleek meisje met een rond gezicht, een stijve vlecht hangt over haar schouder. Haar neus is rood, de frustratie brandt in haar ogen. De woorden die ze de zaal in slingert, staan in grote witte letters over de foto geprint: ‘How dare you?’ Overal…
Ik ben verliefd
Percy B. Shelley gaat met me mee naar de Bizonbaai. Schaamteloos profiterend van het feit dat hij al 200 jaar dood is en alleen nog in boekvorm bestaat, stop ik hem in mijn rugtas. Bij leven zou hij niet geïnteresseerd zijn geweest in mijn gezelschap; een Hollandse vrouw uit de arbeidersklasse die niet eens kan…
Wij zijn aarde
Afgelopen zaterdag ben ik in een andere wereld geweest. Het vergde heel wat voorbereiding in de vorm van training en briefings. Op de dag zelf moesten we onopvallend naar Den Haag reizen. Toen we onze groep gevonden hadden, werd het pas echt spannend. Niet rennen, wel doorlopen, en bij je buddy blijven. Maar juist toen…
Ik zit los in mijn lichaam
‘Heb jij de lucifers?’ ‘O, die had ik net in de tent gelegd.’ Ik loop vanuit de buitenkeuken terug naar de yurt, langs het composttoilet en de stapels brandhout. De bomen om me heen gloeien op in het licht van de ondergaande zon. We zijn hier vanmiddag aangekomen en ik ken het terrein nog niet….